Meer weten?
Erik-Jan vertelt je er graag meer over
06 55 36 18 60
Wie is Marloes Jesse en wat zijn haar droomopdrachten
Sta voor je zaak woningcorporatie
“Met de kennis van nu, was ik voor de ongebreidelde instroom van aandachtsgroepen in onze wijken gaan liggen.”
23 september 2024
Een uitspraak van een bestuurder in zijn laatste jaar. En hij is niet de enige. Je leest het in de analyses van de collega’s van Circusvis, hoort de noodkreten van mensen in het veld, of neemt het met eigen ogen waar als je door je wijken loopt. Wijken met sociale woningen staan onder druk. De oude bewoners ervaren een toenemende instroom van mensen die extra aandacht nodig hebben of ‘de spelregels’ niet kennen. Ze zien dat hun kinderen niet meer in hun geboorteplaats onder dak komen. En ze maken zich zorgen over hun eigen toekomst. Het leidt tot angst, boosheid, de ervaring ‘in de steek gelaten te zijn’ en wanhoop. “We zeiden het toch” zeggen betrokken volkshuisvesters dan: “We hebben toch gewaarschuwd?” Dat klopt. En we hebben het ook laten gebeuren. Nu zijn de rapen gaar.
En het wordt nog erger, het tij kentert nog niet. Er is geen oplossing voor de huisvesting van mensen die eigenlijk niet zelfstandig kunnen wonen. Geen oplossing voor statushouders die onder dak moeten, geen oplossing voor arbeidsmigranten en geen oplossing voor jonge starters op de woningmarkt. Wel is er een groeiend besef dat iemand op de rem moet trappen. Een enkele corporatiebestuurder bindt de kat de bel aan en weigert nog aandachtsgroepen te huisvesten. Het zijn uitzonderingen.
We moeten wat…
Het begint met opnieuw de eindverantwoordelijkheid ervaren voor wat we ‘volkshuisvesting’ noemden. Iemand mag voor de heelheid van wonen in land, stad en dorp gaan staan. Wat mij betreft zijn dat woningcorporaties. Lang geleden alweer heerste de gedachte dat je de woningmarkt niet aan de politiek moet overlaten. Dat leidt tot wispelturigheid, instabiliteit, het uitstellen of terugdraaien van keuzes en inertie. Geen leuke woorden, maar kijk tien jaar terug en oordeel zelf. Nederland verdient beter dan dit. Neem daarom het roer in handen corporatiebestuurder en dwing je invloed af. Dat begint met een maximale stretch om de woningnood te lenigen. Gebrek aan nieuwbouwwoningen is er echt niet, ze rollen zo uit de fabriek. Gebrek aan voortgang in vergunningverstrekking is er zeker. Moeten we daar dan op wachten? Zet ze eens ‘gewoon’ weg die tijdelijke woningen, wijs ze toe aan spoedzoekers en maan de gemeente om ze als de bliksem aan te sluiten op de nutsvoorzieningen. Zet het ook vooral op je social media kanalen en in de krant. En investeer tot je de grenzen van je ICR en LTV hebt bereikt. Ga er desnoods overheen en laat AW en WSW overuren maken. Wel met een verhaal erbij natuurlijk… De woningnood moet gelenigd en de overheid kan ICR en LTV doen keren door simpelweg de Vennootschapsbelasting terug te draaien. Terugstorten van de verhuurderheffing mag ook natuurlijk.
Sta vervolgens geharnast voor je wijken. Zet de trend door waarbij je tegen de stroom in wijkbeheerders aanstelt die zich actief bemoeien met buurtbeheer. Het zijn niet alleen jouw woningen, het zijn ook jouw gemeenschappen. De mensen die er wonen horen bij jouw club en verdienen de steun en het ambassadeurschap van hún verhuurder. Activisme in de media en aan onderhandeltafels is één van de vanzelfsprekende instrumenten uit de gereedschapskist van de bestuurder komende jaren. Dat is gedrag dat de huidige politici begrijpen en taal die ze verstaan. De nuance van de academicus komt dan aan de MT- en RvC tafel wel weer. En over politiek gesproken…
Sluit een bondgenootschap met de nieuwe Minister Mona Keijzer. Draag haar het plan aan om een stimuleringsregeling te ontwerpen waarmee megastallen omgebouwd worden tot hoogwaardige tijdelijke woonruimte. Dat lost voor het kabinet en voor het land een hoop problemen op. Ter Apel kan leeglopen, we realiseren een prachtige CO-2 reductie, betrokken boeren krijgen een nieuw businessmodel.
Het moet en kan best anders. Dus corporaties: Ga weer staan voor je zaak. Je bent geen klakkeloos uitvoeringsorgaan van een bureaucratische en onmachtige overheid. Maar een club die staat voor de huurders en daarom werk maakt van prettig wonen en nieuwbouw.
Vannimwegen daagde al vele bestuurders en corporaties uit om een ambitieuze koers te varen. Wil je hier meer over weten? Neem contact op met Erik-Jan.
Erik-Jan Hopstaken