Meer weten?
September vertelt je er graag meer over
06 48 93 69 01
Wie is Marloes Jesse en wat zijn haar droomopdrachten
Mi casa es su casa, toch?
Als September Lennarts (Vannimwegen) nu stilstaat bij wat ‘thuis’ voor haar betekent, is thuis de plek waar zij zich fijn voelt. Haar fysieke huis is haar thuis door hoe zij zich daar voelt, door de spullen die daar zijn en door wie daar op bezoek komt. Haar figuurlijke thuis zijn haar vrienden en haar familie. Haar ‘thuis’ is door de jaren heen veranderd, de ene keer negatief en de andere keer positief. Maar ze kon altijd een plekje vinden waar zij zich thuis kon voelen. Voor een hele hoop mensen is hun thuis extreem veranderd door naar een ander land te verhuizen. Vanwege interesse, studie of werk, of door conflicten of andere onveilige situaties. Zij wonen nu hier en proberen hier een ‘thuis’ te creëren. En daar gaan we soms goed mee om, maar soms ook niet.
23 mei 2024
September vertelt: "Voorbeelden van hier slecht mee omgaan, kunnen we snel vinden. Zo werd tijdens de verkiezingscampagnes vorig jaar (weer) misinformatie verspreid over dat asielzoekers de meeste sociale huurwoningen toegewezen krijgen. Stoppen met hen woningen geven zou de woningnood oplossen. In het nieuwe coalitieakkoord staat dit dan ook als afspraak opgenomen. Ik ben benieuwd wat voor effecten dat heeft.
Het effect van misinformatie
Die misinformatie nemen mensen mee naar huis. Zij vinden bijvoorbeeld dat hun Syrische buren het huis afnemen van hun kind of kleinkind of 'andere Nederlanders' die ook een woning nodig hebben. Het zijn gelukszoekers en ze kunnen niet omgaan met Nederlandse normen en waarden. Ze laten de vuilniszakken overal staan, de kinderen spelen nog tot laat buiten, ze doen niets aan de tuin. Zo leidt de misinformatie rondom statushouders tot de rechtvaardiging van racistische opmerkingen en creëren ze een verkeerd beeld van hen. Dat kan echt anders. Wij willen allemaal in een buurt leven waar we ons fijn en veilig voelen, waar we gedag zeggen tegen buren en waar we ons een beetje om elkaar bekommeren.
Wat kan ik zelf doen?
De vervolgvraag die zij/we minder vaak stellen is: wat kan ik doen? Zo vroeg een meneer mij of de woningcorporatie niet meer kon doen in het begeleiden van zijn nieuwe buren, door bijvoorbeeld een folder in het Arabisch te maken. En waar sommige bewoners de sociale gemeenschap van vroeger missen, creëren zij misschien een nieuwe gemeenschap door wat meer te doen met hun buren voor wie Nederland nog nieuw is. Corporaties zetten al verschillende stappen zodat meer huurders hen goed begrijpen. Online en offline communicatie wordt steeds vaker beschikbaar in meerdere talen. Ook besteden ze aandacht aan het toegankelijk maken van teksten door betere opbouw en te schrijven in B1-taalniveau. Ligt er ook een rol voor woningcorporaties in het sociale aspect?
Op de koffie
Tijdens koffiegesprekken bezocht ik huurders die nog niet goed Nederlands spraken. Door mijn studie, waarbij ik 4 jaar Arabisch leerde, herken ik snel wanneer mensen Arabisch spreken. Helaas is mijn Arabische taalvaardigheid nog niet op het niveau om vloeiende gesprekken te voeren, maar mijzelf voorstellen en in gebrekkig Arabisch vertellen wat ik kwam doen, werd goed ontvangen. Met een grote lach vroeg meneer of ik echt helemaal Nederlands was en ik vertelde hem iets meer over mijzelf. Tijdens een lekkere kop thee vertelde hij hoe hij in Nederland was gekomen en hoe hij het hier nu vindt. Hij is hard bezig Nederlands te leren, maar vindt het een moeilijke taal. Dat is ook zo, we hebben veel regels en veel uitzonderingen. Een vervolggesprek met een tolk was nodig en de woningcorporatie waarvoor ik de koffiegesprekken deed, bood ook die ruimte. Meneer sprak zijn dankbaarheid uit voor de woning waar hij woont en voor de inmiddels duidelijke informatie. En ik weet nu dat dit gezin iets meer begeleiding nodig heeft. Bij vertrek werd ik uitgezwaaid door het hele gezin.
Allemaal thuis
Cultuur is altijd in verandering. Mijn collega’s beschreven in eerdere artikelen dat je er goed aan doet zo nu en dan kritisch naar de cultuur binnen je organisatie te kijken. En ruimte te bieden aan verschillende meningen en opvattingen. Zou het niet mooi zijn als we ook zo met elkaar zouden omgaan in de buurt waar we wonen. Spreek met huurders, ook met (nog) niet-Nederlandstalige huurders. Zorg dat je goed te begrijpen bent. Probeer hen goed te begrijpen en help huurders elkaar begrijpen. Dat kleine beetje extra waar nodig kan echt het verschil maken. En uiteindelijk voelen we ons dan allemaal thuis."
September Lennarts